23 Οκτ 2013

Κάλεσμα αγώνα της Contra Rossa-ΕΑΑΚ προς τους φοιτητές του Πανεπιστημίου Πειραιά. Όλοι στη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Φοιτητών την Τρίτη 29/10, 1μ.μ στο Παλαιό Αμφιθέατρο.

Την Τρίτη 22/10 στο Πανεπιστήμιο Πειραιά έγινε ένα πολύ σημαντικό βήμα. Εκατό και πλέον φοιτητές βρέθηκαν στο Παλαιό Αμφιθέατρο στις 13:00,  για να δώσουν το παρόν στην προσπάθεια να πραγματοποιηθεί Γενική Συνέλευση του Φοιτητικού μας Συλλόγου. Η ενημέρωση ήταν ελλιπής, όσο απονεκρωμένος είναι και ο σύλλογός μας με κυρίαρχα ευθύνη των συνδικαλιστικών παρατάξεων που κατέχουν την πλειοψηφία στο Διοικητικό Συμβούλιο, τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και την ΠΑΣΠ. Υλοποιούν άψογα το ρόλο της Συγκυβέρνησής τους. Σφυρίζουν αδιάφορα απέναντι στα προβλήματα των φοιτητών και προτιμούν να διοργανώνουν σεμινάρια παρέα με τους μεγαλοκαθηγητάδες του ΠαΠει. Πουλάνε το ψέμα της «ανάπτυξης» και των «ευκαιριών στην κρίση» που προσπαθεί ( αλλά δεν τα καταφέρνει μάλλον ) να πουλήσει και ο Σαμαράς με τα επιτελεία του.  Οι φοιτητές δεν πρέπει και δε θα τσιμπήσουν μιας και βλέπουν την ίδια τους την καθημερινότητα μέσα και έξω από τη σχολή καθημερινά να συνθλίβεται από το σύγχρονο κοινωνικό μεσαίωνα. Το κλίμα παρ’ όλα αυτά στο αμφιθέατρο ήταν μαχητικό και αγωνιστικό. ΄Ολοι μας δεσμευτήκαμε πως ο αγώνας όχι απλά δεν τελείωσε αλλά τώρα αρχίζει!
Οφείλουμε να καταλάβουμε ότι με ισχυρό τον Φοιτητικό μας Σύλλογο και ανώτατο όργανο λήψης αποφάσεων τις μαζικές δημοκρατικές γενικές συνελεύσεις θα υπερασπιστούμε τα δικαιώματα μας, στη μόρφωση , την εργασία και την ελευθερία. Το Πανεπιστήμιο Πειραιά, όπως και όλα τα ΑΕΙ-ΤΕΙ θα παραμείνουν ανοιχτά για να σπουδάζει όλη η νεολαία. Θα κλείσουμε τις πόρτες στις πολυεθνικές και το μεγάλο κεφάλαιο που θέλουν να μετατρέψουν τις σχολές μας σε κάστρα επιχειρηματικής δραστηριότητας για να βγάζουν λεφτά οι λίγοι! Δε θα γίνουμε σύγχρονοι δούλοι, με 300 ευρώ, μια άνεργοι και μια ελαστικά απασχολούμενοι! Δε θα μας διαγράψουν ούτε στα ν+2 ούτε ποτέ, θα πάρουμε τον έλεγχο των σπουδών και των σχολών μας οι ίδιοι, με όπλο και εργαλείο την πραγματική δημοκρατία του αγώνα και των συνελεύσεων.
Θα απαιτήσουμε δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους, εργασία με αξιοπρεπείς συνθήκες και μια ζωή γεμάτη όνειρα και φιλοδοξίες μακριά από τη μαυρίλα που θέλουν να μας φορέσουν για καλούπι.


Απαιτούμε :

·         ΕΣΤΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΕΙ.
·         ΔΩΡΕΑΝ ΑΝΑΛΩΣΙΜΑ, ΣΙΤΙΣΗ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ.
·         ΕΞΩ ΟΙ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΙ ΚΟΛΛΟΣΟΙ ΑΠΟ ΤΗ ΣΧΟΛΗ ΜΑΣ.
·         ΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΙ ΓΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.
·         ΚΑΤΩ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ, ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΟΥΣ.
·         ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΤΗΣ Ε.Ε, ΤΟΥ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΝΤ.
·         ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ, ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ!


Από σήμερα παίρνουμε την κατάσταση και το μέλλον μας στα χέρια μας, παραμερίζοντας κάθε πεφωτισμένο δήθεν εκπρόσωπο των δικών μας αναγκών. Μέχρι την επόμενη Τρίτη  μαζεύουμε υπογραφές με στόχο τη διεξαγωγή νέας μαζικής αποφασιστικής Γενικής Συνέλευσης στις 29/10, ώρα 13:00 στο Παλαιό Αμφιθέατρο!

15 Οκτ 2013

Το φασιστικό χτύπημα και η «Θεωρία των δύο άκρων»

α) Το χρονικό μιας παρωδίας

18/9/2013: Εκτελείται στο Κερατσίνι ο αντιφασίστας αγωνιστής Παύλος Φύσσας από το χέρι ενός χρυσαυγίτη. Μια μαχαιριά στην καρδιά έφτανε για να δείξει για μια ακόμη φορά το εγκληματικό της πρόσωπο η παρακρατική αυτή οργάνωση. Η αστυνομικός που συνέλαβε τον δολοφόνο, Γιώργο Ρουπακιά, παρέλαβε τιμητική πλακέτα από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για το κατόρθωμά της αυτό, το οποίο σίγουρα είναι αξιοθαύμαστο× λίγοι παρά ελάχιστοι προστάτες της πόλης συλλαμβάνουν πια εγκληματίες και δολοφόνους, οι περισσότεροι δεν έχουν χρόνο για τέτοιες ασήμαντες ασχολίες ( προτιμούν να ασχολούνται με την καταστολή των «εγκληματιών» φοιτητών και εργαζόμενων που διαδηλώνουν ). Λίγες ώρες μετά, εμφανίστηκε σα μετασεισμός το τσουνάμι των media που κατέλαβε πραξικοπηματικά τη θέση του δικαστή. Για μέρες σύσσωμος ο τύπος είχε σαν πρώτο θέμα την απροσδόκητη εκείνη πολιτική δολοφονία. Υπό την πίεση της «τέταρτης εξουσίας» , η κυβέρνηση αναγκάστηκε, για να καθησυχάσει τα αστικά πνεύματα,  να τιμωρήσει το αυγό της με συνέπεια η ηγεσία της οργάνωσης να προφυλακιστεί έχοντας σοβαρές κατηγορίες εις βάρος της.
Όταν η ασφάλεια προτιμάται από τη δικαιοσύνη: Όλοι οι κατηγορούμενοι, πλην ενός, του αρχηγού του κόμματος Νίκου Μιχαλολιάκου, αποφυλακίστηκαν και αφέθηκαν ελεύθεροι. Μήπως αυτό συνέφερε την ασφάλεια αυτών που κρατούν τους νόμους στα χέρια τους;

β) Χρυσή Αυγή, το όπιο του λαού

Ποιός όμως μεγάλωσε και ανέθρεψε αυτό το άρρωστο παιδί; Η οργάνωση της χρυσής αυγής εκολαύθηκε από τον ίδιο τον κρατικό μηχανισμό και το καπιταλιστικό σύστημα και αποτελεί καρκίνωμά του. Άρα, πόσο παρακρατική μπορεί να  χαρακτηρίζεται από την ίδια τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ η δράση τους αφού στην πραγματικότητα προχωρούν πλάι με αυτούς και πληρώνονται από το κεφάλαιο για να κάνουν τη βρώμικη δουλειά έτσι ώστε να έχει ο κρατικός μηχανισμός τα χέρια του επιδεικτικά καθαρά, εκεί που δεν μπορεί να φτάσει ο ίδιος.  Πιο αναλυτικά, οι φασίστες οπλίζονται από το ίδιο το σύστημα στο οποίο δήθεν εναντιώνονται, ενάντια στη νεολαία που παλεύει για το μέλλον της, ενάντια στους εργαζομένους, ενάντια στους εξαθλιωμένους από την βάρβαρη κυβερνητική πολιτική και ποτέ ενάντια στους πατέρες τους, τους ισχυρούς της χώρας. Είναι πάντα τα πιο πιστά σκυλιά των αφεντικών, οι πρώτοι απεργοσπάστες και οι δήθεν αγανακτισμένοι πολίτες που γκρινιάζουν φωνάζοντας τους δημόσιους υπαλλήλους τεμπέληδες. Όπως στη ζώνη του Περάματος, που όχι μόνο επιτέθηκαν σε αγωνιστές του ΚΚΕ, αλλά είχαν και σχέδια για την ίδρυση αντιπαραθετικού φασιστικού σωματείου. Δήθεν γιατί δεν τους χώραγε το ξεπουλημένο αριστερό που υπάρχει. Τους ενοχλούσε μάλλον που είναι ταξικό, δε χωράει εργοδότες και γυρίζει πλάτη στα μεροκάματα πείνας και ας είναι μόνο για «έλληνες», σε αντίθεση με τις τακτικές της Χ.Α εκεί γύρω που νοικιάζει εξευτελιστικά φτηνό εργατικό δυναμικό σε εφοπλιστάδες και το παίζει μεσσίας. Παράλληλα, αποτελεί το πιο ισχυρό όπλο του συστήματος καθώς από τη μία πλευρά αντικαθιστά την κυβέρνηση στον θρόνο της Ιεράς Εξέτασης και από την άλλη αποπροσανατολίζει , με την βοήθεια ασφαλώς και των media, τον λαό από τις αντιλαικές και αντιδημοκρατικές κινήσεις του συστήματος και από τό ξεπούλημα της χώρας. Άρα λοιπόν, μήπως έφτασε η ώρα να σταματήσουμε να βλέπουμε το αποτέλεσμα και να αντιληφθούμε επιτέλους την αιτία;

γ) Θεωρία των άκρων από τη φιλελεύθερη σκοπιά και η πραγματικότητα

Η θεωρία των άκρων που δαιμονοποιεί τα βίαια δήθεν άκρα και καθαγιάζει τη μέση οδό, έχει την καταγωγή της από την αριστοτελική αντίληψη της μεσότητας ως το ιδανικό μονοπάτι. Το άκρο είναι βίαιο, σε αντίθεση με το μέσο, χαρακτηριστικά του οποίου είναι η ισορροπία και η αρετή. Ωστόσο, ας αναλογιστούμε, το μέσον ήταν πάντοτε ο ιδανικός δρόμος; Η απολυτοποίηση της μεσότητας από την άρχουσα ιδεολογία που αυτοπαρουσιάζεται ως το πρότυπο μέσο, κατηγορώντας ως «κακές ακρότητες» τους αντιπάλους της, δημιουργώντας οξύμωρα. Επί παραδείγματι, αν άκρα της στάσης προς τους Γερμανούς Ναζί κατακτητές μπορούν να θεωρηθούν από τη μία, ο δοσιλογισμός και από την άλλη η αντίσταση, τότε ως ενάρετη μεσότητα προκύπτει η καιροσκοπική και ιδιοτελής ουδετερότητα! Μάλλον αυτή η στάση φαίνεται αναποτελεσματική αν κρίνουμε από το «άκρο» του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, το μόνο πραγματικά μαχητικό και αντιστασιακό κομμάτι που θυσιάστηκε μέχρι τέλους ενάντια σε ξένους και ντόπιους κατακτητές. Ας αναλύσουμε τώρα, ποια είναι ακριβώς τα πραγματικά άκρα στο υπάρχων σύστημα, στην σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία : από τη δομή της αντιλαμβανόμαστε πως τα δύο άκρα είναι οι δύο βασικές τάξεις, η αστική και η εργατική . Με άλλα λόγια, λοιπόν, κυρίαρχη αντίθεση, δε συνιστά η πολιτική αντίθεση ακροδεξιάς-ακροαριστεράς, αλλά η κοινωνική αντίθεση αστικής-εργατικής τάξης και η πολιτική έκφανση της, τα αστικά κόμματα με άκρο τη φασιστική δεξιά και τα αριστερά κόμματα με αιχμή την επαναστατική και αντικαπιταλιστική Αριστερά.
Η θεωρία των άκρων αναζωπυρώνεται σε συνθήκες κρίσης, όταν ενδυναμώνονται οι ακροδεξιές τάσεις, ιδίως η φασιστική εκδοχή τους και όταν ταυτόχρονα ανέρχεται η Αριστερά και το εργατικό λαϊκό κίνημα. Που στηρίζονται όμως οι υποστηρικτές αυτής της προπαγάνδας; Βάση του ιδεολογήματος, είναι ο ισχυρός οικονομικός ρόλος του κράτους και ο ολοκληρωτικός χαρακτήρας του φασισμού και του κομμουνισμού, ταυτίζοντας το δεύτερο με την γραφειοκρατική εκδοχή του. Συνεπώς, στη σημερινή κρίση, η αστική προπαγάνδα αναλύει την θεωρία των άκρων βασισμένη  πάνω στην υποτιθέμενη κοινή τακτική φασισμού και Αριστεράς απέναντι στην αστική δημοκρατία, μέσα από την υποτιθέμενη εχθρότητα προς τη δημοκρατία και τα δικαιώματα, τον αντικοινοβουλευτισμό, την απείχθεια προς τον νόμο και τους θεσμούς  και τη βίαιη επιβολή της πολιτικής βούλησης. Η κυβέρνηση επιχειρεί να αξιοποιήσει την σύλληψη των ηγετικών στελεχών της εγκληματικής ναζιστικής συμμορίας για να απαντήσει στην εντεινόμενη κρίση του αστικού πολιτικού συστήματος σε μια κατεύθυνση ακόμα πιο αντιδραστικής του αναμόρφωσης. Για την προώθηση των σχεδίων χτυπήματος της Αριστεράς, του λαϊκού κινήματος και ιδιαίτερα κάθε ριζοσπαστικής και ανατρεπτικής τάσης του. Αποτελεί καθημερινή πραγματικότητα πλέον, η αντιδραστικοποίηση και ενεργοποίηση του νομικού πλαισίου, με τη βάρβαρη βία των δυνάμεων καταστολής ενάντια στο εργατικό κίνημα και την Αριστερά, τις συλλήψεις και διώξεις ενάντια στον κόσμο που διαδηλώνει και αγωνίζεται. Με τη βία των ΜΑΤ, τις συλλήψεις διαδηλωτών, που ακολούθησαν ήδη από την επόμενη της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα. Με την κατηγορία για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης κατά κατοίκων της Χαλκιδικής που αντιστέκονται στους χρυσοθήρες. Η αναπροσαρμογή της αστικής τακτικής απέναντι στο φασισμό πάει χέρι – χέρι με την αναδιαμόρφωση και δημιουργία της –κυβερνητικής- «σοβαρής ακροδεξιάς», της σιδερόφραχτης «πολιτικής ομαλότητας» που είναι απαραίτητη για την αποδοχή και πιστή ακολούθηση των Μνημονίων που θα οδηγήσουν στη σωτηρία της «πατρίδος».

Ωστόσο, ποια είναι η πραγματική βία που γεννά όλες τις υπόλοιπες;
Βία είναι η ανεργία και η εξαθλίωση, βία είναι ο αναλφαβητισμός και η αμορφωσιά, είναι ο έλεγχος της πληροφόρησης.Είναι βία που ασκείται εις βάρος βασικών δικαιωμάτων του εργαζόμενου ανθρώπου, όπως είναι η εργασία , η μόρφωση, η διαμόρφωση ανεξάρτητης προσωπικής γνώμης και η ελευθερία.
Έτσι λοιπόν, για ποιο άκρο μιλάμε;


ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΠΟΔΙ ΤΡΟΪΚΕΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΝΕΟΝΑΖΙ
ΝΑ ΞΕΜΠΕΡΔΕΨΟΥΜΕ ΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΚΑΙ Δ.Ν.Τ

ΝΑ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΘΡΕΦΕΙ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ 

Δημόσια και δωρεάν παιδεία… σα να λέμε ”Success Story”

Η συγκυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του Πασοκ, πιστή στο δρόμο της «ανάπτυξης» συνεχίζει με τα μέτρα, τα μνημόνια και τις λίγο πολύ γνωστές πολιτικές. Αυτές που τονώνουν και καλά την οικονομία για να ξεπεράσουμε την κρίση, με επενδύσεις και μεγάλα πλάνα. Ετοιμάζει μάλιστα, παρέα με τα επιτελεία της πολυαγαπημένης Ε.Ε και του γνωστού σε όλους Δ.Ν.Τ νέο πακέτο μέσα στο χειμώνα. Η εκπαίδευση, ανεξαρτήτως βαθμίδας, πρόσφατα ξεκίνησε να περνά κάτω από τον οδοστρωτήρα του Σοκ και Δέος. Τσάκισμα χωρίς κανένα ηθικό φραγμό, ολομέτωπη επίθεση, κομμένη και ραμμένη στα σχέδια των αγορών.
Απολύσεις εκπαιδευτικών και εργαζομένων, νέο λύκειο, συγχωνεύσεις σχολείων σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια. Στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ το ρεπερτόριο είναι πολυποίκιλο. Ο νόμος Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου σιγά σιγά εφαρμόζεται στην πράξη. Τα Συμβούλια Διοίκησης λειτουργούν κανονικά και με το νόμο, ανοίγοντας το δρόμο σε πολυεθνικές και ιδιώτες να αλωνίζουν στις σχολές. Να αγοράζουν έδρες, να διοργανώνουν σεμινάρια επί πληρωμή με πιστωτικές μονάδες, να προσλαμβάνουν εργολαβικούς υπαλλήλους με συμβάσεις εργασίας της ξεφτίλας και να τσιμπάνε πρακτικάριους. Άλλες φορές απλήρωτοι, άλλες κουτσοπληρωμένοι βγάζουν χωρίς ασφάλιση και ένσημα τη δουλειά που θα έβγαζε ένας μόνιμος εργαζόμενος, με πολύ μικρότερο κόστος άρα και πολύ μεγαλύτερο κέρδος.
Οι χρηματοδοτήσεις βρίσκονται σε πλήρη αρμονία με την κοινωνική κατάσταση. Ούτε λεφτά για θέρμανση δε θα έχουνε σε λίγο οι σχολές. Πόσο μάλλον για συγγράματα, εστίες και λέσχες σίτισης. Αυτά θα κοπούν ή θα προστεθούν στη λίστα με τα είδη πολυτελείας. Το Πανεπιστήμιο Πειραιά, φυσικά, πρωτοπόρο στη λαμογιά και την απληστία δεν έχει εδώ και χρόνια φοιτητική εστία. Ποιος νοιάζεται μωρέ για τα παιδιά που έρχονται από την επαρχία και αναγκάζονται να πληρώνουν νοίκι…Όσα μπορούν φυσικά, οι υπόλοιποι σπίτια τους. Άλλωστε είναι ξεκάθαρος πλέον ο στόχος. Η παιδεία δεν είναι δικαίωμα, είναι προνόμιο για λίγους και εκλεκτούς. Οι υπόλοιποι δεν έχουν το δικαίωμα να μορφωθούν, όπως δεν έχουν και άλλα παρόμοια «αυτονόητα». Στην υγεία και την περίθαλψη, στην εργασία ( 50% ανεργία στη νεολαία λένε οι φήμες…). Να μην κουβεντιάσουμε για τα δημοκρατικά δικαιώματα που κάποτε κατακτήθηκαν με αγώνες και θυσίες. Αυτά είναι κουρελόχαρτα τώρα, ασήμαντα μπροστά στη μνημονιακή ομαλότητα, αυτή που αποκαλούνε «συνταγματικό τόξο» τώρα, είναι της μόδας.
Πάλι στο ΠαΠει η διοίκηση υποταγμένη πλήρως στις επιταγές των αστικών επιτελείων, όπως πάντα, επιλέγει την ίδια αυταρχική κατρακύλα. Γράφει στα παλιά της τα παπούτσια το φοιτητικό σύλλογο και αποφασίζει ότι το «σχέδιο Αθηνά» πρέπει να περάσει άμεσα, να γίνουμε 4 σχολές, χωρίς καμία διευκρίνιση για τα επαγγελματικά μας δικαιώματα και τα πτυχία. Προφανώς αυτά περνάνε σε δεύτερη μοίρα, αφού προέχει το επιχειρηματικό συμφέρον των εφοπλιστικών και λοιπών εταιριών. Προέχει να γίνουμε εργαζόμενοι ελαστικοί, να μη σκαμπάζουμε πολλά και να μη ζητάμε και πολλά. Να σκύβουμε το κεφάλι και να λέμε και ευχαριστώ που στο μνημονιακό μεσαίωνα έχουμε μια δουλίτσα με 300 ευρώ και δεν είμαστε στο δρόμο. Εξειδικευμένη εργασία, ο καθένας μία βιδούλα που να στρίβει, καμία εποπτεία στη δουλειά και την παραγωγή που στο κάτω κάτω γίνεται από τους εργαζόμενους και όχι τα αφεντικά που καρπώνονται όλα τα κέρδη και «ξεχνάνε» να πληρώσουν τις ατελείωτες ώρες εργασίας κάτω από συνήθως άθλιες συνθήκες.
Στο ίδιο μοτίβο απολύουν μια σειρά από διοικητικούς υπαλλήλους σε διάφορα πανεπιστήμια και ΤΕΙ. Το ΕΚΠΑ και το ΕΜΠ αδυνατούν να λειτουργήσουν. Οι εργαζόμενοι που πετιούνται έξω είναι μια ακόμη θυσία για να πληρωθεί το δημοσιονομικό έλλειμμα και το χρέος που έχουμε στους δανειστές. Είναι μία ακόμα κίνηση-ΜΑΤ για να ελαφρύνουμε το δημόσιο τομέα που είναι υπερδιογκωμένος. Όπως όλες οι άλλες που φαίνεται πως πετυχαίνουν απόλυτα, για παράδειγμα η αστειότητα που λέγεται Δημόσια Τηλεόραση ( ή αλλιώς ΔΤ ) και δεν την παρακολουθούν ούτε οι ίδιοι που την έκλεισαν. Οι εργαζόμενοι όμως στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ δε φαίνεται να ξεγελιούνται έτσι απλά. Κάνουν Γενικές Συνελεύσεις και συλλογικά απεργούν και αγωνίζονται. Δίνουν μαζί με τους Φοιτητικούς Συλλόγους που κάνουν καταλήψεις κοινό αγώνα για δημόσια και δωρεάν παιδεία. Δίνουν μάθημα στις κυβερνήσεις και την οικονομική ολιγαρχία, μάθημα ελέγχου και διαχείρισης του πλούτου που υπάρχει και παράγεται. Δίνουν παράδειγμα πως μπορούμε πολύ καλύτερα με τα δικά μας όργανα και την πραγματική δημοκρατία «των κάτω» να λειτουργήσουμε όχι μόνο μια σχολή, αλλά ολόκληρη την κοινωνία, την παραγωγή, την υγεία και την εκπαίδευση. Όλα με βάση τις δικές μας ανάγκες και όχι τα συμφέροντα των αγορών.
Είναι ώριμες οι συνθήκες αυτή η πολιτική να πάρει πόδι από τις ζωές μας. Η συγκυβέρνηση νομίζει πως με τις συλλήψεις των χρυσαυγιτών θα εξηλεωθεί στα μάτια του κόσμου. Θα φανεί εγγυητής της ομαλότητας και της δημοκρατίας. Αυτής που η ίδια κουτσουρεύει, με το ακροδεξιό και αυταρχικό παραλήρημα. Τα δύο άκρα που λένε, είναι στην πραγματικότητα από τη μία τα  μνημόνια και ο φασισμός και από την άλλη όποιος επιλέγει να αντισταθεί και να αγωνιστεί. Αυτό φάνηκε και στις Σκουριές Χαλκιδικής, που μια σειρά κατοίκων διώκεται με τον ίδιο νόμο που μαζεύτηκαν τα στελέχη της Χ.Α. Διώκονται για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης και οι δύο! Οι μεν δολοφόνησαν τον Παύλο Φύσσα, οι δε προσπαθούν να μην αφήσουν το Μπόμπολα και την El Dorado Gold να καταστρέψει τα δάση της Χαλκιδικής και όλα τα χωριά που σφύζουν τόσα χρόνια από φυσική ομορφιά και ζωή. Είναι αστείοι, όταν νομίζουν πως θα τρομοκρατηθούμε με αυτόν τον τρόπο. 
Ο αγώνας για μόρφωση, δουλειά και δημοκρατικές ελευθερίες είναι δίκαιος και για αυτό θα συνεχιστεί. Μέχρι να ανατραπεί η κυβέρνηση και κάθε επίδοξος διαχειριστής της ίδιας πολιτικής. Έχουμε άλλα σχέδια για το μέλλον και τις ζωές μας. Αρνούμαστε να πληρώσουμε τα χρέη τους . Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς την Ευρωπαϊκή Ένωση, που στο όνομα της κρίσης φορτώνει τους λαούς με μέτρα λιτότητας και κοινωνικής καταστροφής. Αυτοί είναι που έθρεψαν το φασισμό. Του έδωσαν την ευκαιρία να αναπτυχθεί στο καμμένο έδαφος της ανεργίας, της πείνας και της απελπισίας. Τον όπλισαν εφόσον πολεμούν κάθε ώρα και στιγμή τη μόρφωση, τον ορθολογισμό και τον πολιτισμό και προωθούν το σκοταδισμό και τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Οι ίδιοι ξεφτίλισαν τη «δημοκρατία» τους χτυπώντας στο ψαχνό και καλύπτοντας τόσα χρόνια τους εγκληματίες και τους μπράβους της Χ.Α που χτυπούσαν αβέρτα μετανάστες εργαζόμενους και οποιονδήποτε άλλον φαινόταν «διαφορετικός» για τα δικά τους πρότυπα του μίσους.


Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για τα δικαιώματα μας, συλλογικά και μαχητικά!                            
Δε θα πειράξει κανένας την παιδεία και κανένα δημόσιο αγαθό.
Θα βάλουμε τέλος στα σχέδιά τους, θα τους ανατρέψουμε και θα επιβάλλουμε το δικό μας δρόμο. Χωρίς μνημόνια, τρόικες και φασίστες να τρομοκρατούν.
Θα επιβάλλουμε το πανεπιστήμιο των αναγκών μας, τη γνώση και την επιστήμη που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εργαζομένων, της νεολαίας και του λαού και όχι των πολυεθνικών.


ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΤΟ ’40 ΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΘΑ ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΠΑΝΤΑ


ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 22/10, 13:00 ΣΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ

Ο φοιτητικός σύλλογος ανήκει σε σένα! Οργανώσου και πάλεψε συλλογικά!

Σε μια περίοδο σαφούς υπονόμευσης και καταπάτησης των δημοκρατικών και συλλογικών δικαιωμάτων της νεολαίας και της πληττόμενης κοινωνικής πλοιψηφίας ,με την τεράστια επίθεση σε εργατικά - λαικά κεκτημένα χρόνων, το δημοκρατικό πρόβλημα τίθεται επι τάπητος περισσότερο από κάθε άλλη φορά . Η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου και όλα τα αστικά επιτελεία  επικαλούνται διαρκώς τη «θεωρία περί δύο άκρων» δια μέσου διαγγελμάτων και τηλεοπτικών  παραθύρων, ταυτίζοντας όσους αγωνίζονται για το δικαίωμα στην εργασία,την υγεία, την μόρφωση, τη ζωή και το περιβάλλον)  με την φασιστική-δολοφονική πολιτική δράση της Χρυσής Αυγής. Ενοχλεί ο μαχητικός και ανυποχώρητος αγώνας μέσα από τις γενικές συνελεύσεις των σωματείων ,των φοιτητικών συλλόγων και των γειτονιών. Εκεί που επιβάλλεται η δημοκρατία των πολλών και όχι των λίγων. Πρόσφατο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι  εμετικές δηλώσεις Σαμαρά και η σύλληψη κατοίκων στις Σκουριές, με την κατηγορία σύστασης εγκληματικής οργάνωσης που βάζει φρένο στο εργοστάσιο χρυσού του Μπόμπολα και στο «θεόπνευστο» success story της κυβέρνησης. Τι να περιμένει κανείς όμως απο την πιο ακροδεξιά κυβερνητική σύνθεση που έχει γνωρίσει ποτέ ο τόπος απο την μεταπολίτευση και μετά. Αρκεί να ρίξει μια ματια κανεις στις δηλώσεις Σιδέρη, Φαήλου Κρανηδιώτη, Δένδια , Λαζαρίδη και μια σειρά άλλων... Στην αντιδημοκρατική αυτή αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος οπου βοήθησε την εξάπλωση του φασισμού και φυσικά την άνοδο της ναζιστικής Χρυσής Αυγής  , κυρίαρχο ρόλο έπαιξε  η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση που στοχοποιεί την αριστερά και τους αγώνες με μια σειρά από τρομονόμους τα τελευταία χρόνια. Για παράδειγμα το εξευτελιστικό σχέδιο νόμου που ταυτίζει τα Κομμουνιστικά Κόμματα με τα νεοναζιστικά, ως δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. 

Χρέος της δικής μας γενιάς η ανατροπή τους! 
                                                                       
 Σε αυτούς τους καιρούς  όπου όποιος αγωνίζεται τους χαλάει τα σχέδια! 

                          Στόχος μας είναι αποτελεσματικότερη  οργάνωση του αγώνα !

Τι να κάνουμε;

1)Επιμένουμε και υπερασπιζόμαστε τις Γενικές Συνελεύσεις των φοιτητικών Συλλόγων μας  ως τους μοναδικούς  φορείς και όργανα μιας άλλης δημοκρατίας μέσα στα πανεπιστήμια ,όπου δίνεται η δυνατότητα να επικρατήσει η πλειοψηφική πολιτική κόντρα στη λογική της ανάθεσης και του ατομικού δρόμου (στοιχεία αστικής πολιτικής) όπου χρόνια τώρα ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και ΠΑΣΠ υπερασπίζονται. Οι γενικές μας συνελεύσεις δεν ανήκουν σε καμία πολιτική δύναμη ή παράταξη. Είναι το ανώτατο όργανο των φοιτητών, όπου ο καθένας έχει ισότιμο χρέος και δικαίωμα να παρεμβαίνει όποτε θέλει, να συζητά, να προτείνει και εν τέλει να αποφασίζει για τον εαυτό του.
Σε ένα πανεπιστήμιο όπου η κυρίαρχη πολιτική κάνει λόγο για αριστεία , αξιολόγηση και αξιοκρατία στα μέτρα της αγοράς και του κεφαλαίου  εμείς απαντάμε με φοιτητικό έλεγχο απο τις γενικές συνελεύσεις  με καθοριστικό λόγο για το σύνολο των ζητημάτων σε ΑΕΙ-ΤΕΙ από τη σκοπιά των αναγκών της κοινωνίας και όχι για να εφησυχάζονται για την κερδοφορία τους οι καπιταλιστές στις πλάτες των εργαζομένων. Επομένως οι γενικές συνελεύσεις είναι το προνομιακό εκείνο πεδίο για να γίνει η ρήξη και η ανατροπή της κυρίαρχης ιδεολογίας και πολιτικής, να γεννηθούν ανατρεπτικοί και νικηφόροι αγώνες, να γίνει «πρωταγωνιστής» ο ίδιος ο φοιτητής! Γενικές Συνελεύσεις Παντού! Ανώτατο όργανο των φοιτητών όχι μαγαζάκι των παρατάξεων..Ολοι μαζί φοιτητές μαθαίνουμε να συζητάμε συλλογικά και  απο κοινού , για τα  αναγκαία! Έχοντας επίγνωση του βάθους και της έντασης με την οποία γίνεται σήμερα η επίθεση από το υπουργείο, την κυβέρνηση –ΕΕ-ΔΝΤ  ο αγώνας των φοιτητών δεν θα γίνει μόνος του! Ο πολιτικός λόγος και το περιεχόμενο πρεπει να βαθύνει σχετικά με τις διεκδικήσεις και τα αιτήματα να συντονιστεί κινηματικά με υπόλοιπους αγώνες  των εργαζομένων . Ο αγώνας αυτός οφείλει  να έχει σαφή αντικυβερνητικό χαρακτήρα ενάντια στις επιταγές ΕΕ-ΔΝΤ με αιτήματα  για Μόρφωση-Υγεία-Εργασία- Δημοκρατικα Δικαιώματα για όλο τον λαό και στη βάση των δικών του ανάγκων!

2)Επιδιώκουμε φοιτητικούς συλλόγους ανασυγκροτημένους, στη βάση των αναγκών μας. Με την  ύπαρξη επιτροπών που θα ιδρύονται και θα ελέγχονται από τις Γενικές Συνελεύσεις και θα υπερασπίζονται τα δικαιώματα των φοιτητών. Όπως επιτροπές που θα  εξασφαλίζουν εργατικά δικαιώματα σε όλους τους εργαζόμενους φοιτητές. Θα διασφαλίζουν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας για όσους επιθυμούν πρακτική άσκηση, θα εναντιώνονται στην μαύρη εργασία και στο καθεστώς δουλείας που επίβάλλονται πολλόι από τους συναδέλφους μας π.χ υπερεντατικό ωράριο για την εκτέλεση ορισμένου έργου χωρίς τον ανάλογο μισθό (στοιχείο εργασιακού μεσσαίωνα της εποχής μας). Επιτροπές αλληλεγγύης και στήριξης των συμφοιτητών μας που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα και δεν μπορούν να σπουδάσουν. Για να μην μπορεί ο κάθε τυχοδιώκτης λαϊκιστής με ένα κομμάτι ψωμί να φαίνεται σωτήρας και να εκμεταλλεύεται με τον πιο βάρβαρο τρόπο την εξαθλίωση που ζούμε.

3)Εναντιωνόμαστε στο σκοταδισμό, την αμορφωσιά ,τον αγνωστικισμό ως  κυρίαρχο στοιχείο των καιρών μας  που επαναφέρουν στο προσκήνιο τον ρατσισμό, φασιστικά ιδεολογήματα και αναρθολογικά σενάρια . Θέλουμε ο συλλογος μας να αποτελεί κυτίδα πολιτισμού και  να προωθεί τις αξίες της συλλογικότητας και της δημιουργικότητας που δίνουν διέξοδο στην μοναξιά και στο αίσθημα της ανυπαρξίας μέλλοντος που αισθάνεται η γενιά μας .Στα πλαίσια του συλλογικού προβληματισμου πάνω σε ζητήματα που αφορούν την νεολαία και την εργατική τάξη κρίνουμε αναγκαία την δημιουργία πολιτικών ομάδων και λεσχών από τους ίδιους τους συλλόγους που θα αναλάβουν αυτόν τον ρόλο μέσα στις σχολές. 

Αγώνας - Συλλογικότητα - Ανατροπή - Αλληλεγγύη